Leerlooierij

In 1910 vroeg de leerlooier Petrus van den Hout een Hinderwetvergunning aan om een leerlooierij op te mogen richten aan de Oude Molenbochtstraat. Zo heette het noordelijk deel van het Rosmolenplein destijds. De Oude Molenbochtstraat liep helemaal door tot de Kapitein Nemostraat, want de Ringbaan Oost en het Wilhelminakanaal bestonden toen nog niet.

Overzicht van de percelen van P vd Hout. 902-903-904 is de plaats waar de rosmolen ooit stond. Het Rosmolenplein begint helemaal onderaan het plaatje

Van den Hout was op dat moment in bezit van alle percelen van de voormalige rosmolen, inclusief de aangrenzende percelen aan de Hoefstraat. De belangrijkste percelen van het complex hadden op dat moment de volgende kadastrale nummers:

N 902 was de meest westelijke gelegen schuur, die gebruikt zou gaan worden als bergplaats voor schors. De verdieping zou dienen als huidendrogerij.

N 903 was het woonhuis dat aan de oostkant van de schuur grensde en op dat moment werd bewoond door A. Schotel.

N 904 lag daar weer naast en zou gaan dienen als leerlooierij. Ook hiervan zou de verdieping gaan dienen als huidendrogerij. Hier tegen aan stonden nog een smouthok en een runloods.

Op het omliggende terrein werden  12  ‘looiputten’ aangelegd, die via een riolering werden aangesloten op een afvoersloot die langs de straat leidde. Ja, dat kon toen nog!

Ook herbergde het terrein een schietbaan voor handboog. Het doel was aan de oostzijde tegen de erfafscheiding gesitueerd.

Tekening bij de aanvraag voor het oprichten van een leerlooierij

Uitbreiding 1917

In april 1917 werd de bergplaats / huidendrogerij (N 902) verbouwd tot werkplaats. Daartoe werd de bestaande poort aan de achterzijde vervangen door een kozijn met dubbele deur en een luikkozijn. Ook werd van de achterdeur het onderste gedeelte dicht gemetseld en een tuimelraam geplaatst. Bovendien werd een elektromotor van 1 pk in de leerlooierij geplaatst.

TERUG